"Ποιες είναι οι διαφορές μεταξύ της Βόρειας Ιρλανδίας και της Ιρλανδίας;", "Υπάρχει ακόμη σύγκρουση μεταξύ Ιρλανδίας και Βόρειας Ιρλανδίας;", "Είναι το Δουβλίνο στη Βόρεια Ιρλανδία;"...

Ερωτήσεις όπως αυτή φτάνουν στα εισερχόμενά μας κατά μέσο όρο 10 φορές την εβδομάδα και, για να είμαστε δίκαιοι, όποιος δεν είναι από το νησί της Ιρλανδίας μπορεί να συγχωρεθεί για το γεγονός ότι είναι λίγο μπερδεμένος σχετικά με το καθεστώς της Βόρειας Ιρλανδίας.

Ένα μικρό νησί με δύο ξεχωριστές χώρες; Ναι, αλλά πηγαίνει πολύ Σήμερα, λοιπόν, θα εξετάσουμε μερικές από τις βασικές διαφορές μεταξύ Ιρλανδίας και Βόρειας Ιρλανδίας, με λίγη ιστορία!

Μερικές γρήγορες πληροφορίες σχετικά με τις διαφορές μεταξύ Βόρειας Ιρλανδίας και Ιρλανδίας

Κάντε κλικ για μεγέθυνση

Παρακάτω, θα βρείτε μερικά γρήγορα σημεία που προσφέρουν μια γρήγορη εικόνα για το ποια είναι η διαφορά μεταξύ της Ιρλανδίας και της Βόρειας Ιρλανδίας.

Αφιερώστε 60 δευτερόλεπτα για να διαβάσετε πρώτα αυτά, και στη συνέχεια θα βρείτε πιο εμπεριστατωμένες πληροφορίες σχετικά με τη Δημοκρατία της Ιρλανδίας και τη Βόρεια Ιρλανδία αργότερα στον οδηγό.

1. Είναι δύο ξεχωριστές χώρες στο ίδιο νησί

Η κύρια διαφορά μεταξύ της Βόρειας Ιρλανδίας και της Ιρλανδίας είναι ότι, ενώ τα τοπία τους μπορεί να έχουν πολλές ομοιότητες, η Ιρλανδία και η Βόρεια Ιρλανδία είναι δύο ξεχωριστές χώρες.

Η Δημοκρατία της Ιρλανδίας (ή Eire) είναι ένα κυρίαρχο κράτος με περίπου 5 εκατομμύρια κατοίκους που είναι μέρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ), ενώ η Βόρεια Ιρλανδία είναι μέρος του Ηνωμένου Βασιλείου (ΗΒ), το οποίο δεν είναι πλέον μέρος της ΕΕ.

2. Δεν υπάρχουν φυσικά σύνορα

Αν και πολλοί χάρτες θα μπορούσαν να σας κάνουν να πιστέψετε το αντίθετο, δεν υπάρχουν φυσικά σύνορα μεταξύ των δύο χωρών, παρά το καθεστώς τους ως ξεχωριστές οντότητες.

Ωστόσο, το δημοψήφισμα για το Brexit του 2016 προκάλεσε πιθανά προβλήματα για τις μυριάδες περιπλοκές που εμπεριέχει το καθεστώς της Βόρειας Ιρλανδίας. Κυρίως για τα σύνορα. Το 2022, δεν υπάρχουν φυσικά σύνορα, αλλά τα ζητήματα του εμπορίου και της μετανάστευσης θα μπορούσαν να επηρεάσουν τα σύνορα στο μέλλον.

3. Χρησιμοποιούνται διαφορετικά νομίσματα

Αν δεν έχετε ξαναπάει σε αυτό το μέρος του κόσμου, τότε αξίζει να γνωρίζετε ότι χρησιμοποιούνται διαφορετικά νομίσματα πριν ετοιμάσετε τις βαλίτσες σας!

Η Ιρλανδία χρησιμοποιεί το ευρώ (EUR), ενώ στη Βόρεια Ιρλανδία χρησιμοποιείται η λίρα στερλίνα (GBP), όπως και στο υπόλοιπο Ηνωμένο Βασίλειο.

4.

Μια άλλη βασική διαφορά μεταξύ της Βόρειας Ιρλανδίας και της Ιρλανδίας είναι ότι κυβερνώνται χωριστά. Οι 26 κομητείες της Δημοκρατίας της Ιρλανδίας είναι αυτό που ονομάζεται "κοινοβουλευτική συνταγματική δημοκρατία".

Αρχηγός του κράτους της Ιρλανδίας είναι ο Πρόεδρος της Ιρλανδίας. Από το 1998, η Βόρεια Ιρλανδία έχει αποκεντρωμένη κυβέρνηση στο πλαίσιο του Ηνωμένου Βασιλείου, με επικεφαλής τη Συνέλευση της Βόρειας Ιρλανδίας.

Οι κύριες διαφορές μεταξύ της Δημοκρατίας της Ιρλανδίας και της Βόρειας Ιρλανδίας

Φωτογραφίες μέσω Shutterstock

Η ιστορία της Βόρειας Ιρλανδίας εναντίον της Ιρλανδίας είναι μεγάλη, γι' αυτό κάναμε ό,τι καλύτερο μπορούσαμε για να τη συνοψίσουμε σε πολλά εύκολα σημεία.

Αν και πρόκειται για μια σύντομη ιστορική αναδρομή στο θέμα της Δημοκρατίας της Ιρλανδίας εναντίον της Βόρειας Ιρλανδίας, θα σας δώσει όλα τα βασικά σημεία που πρέπει να γνωρίζετε.

1. Δύο χώρες

Το καθεστώς της Ιρλανδίας και της Βόρειας Ιρλανδίας ως δύο εντελώς ξεχωριστές χώρες σε μία είναι ίσως η βασική διαφορά που θα πρέπει να γνωρίζετε.

Θα αναφερθούμε στις λεπτομέρειες για το πώς συνέβη αυτό λίγο αργότερα, αλλά ουσιαστικά, αφού κυβερνήθηκε (επίσημα) για πάνω από έναν αιώνα από το Λονδίνο από τους Βρετανούς, η Ιρλανδία πέτυχε τελικά την ανεξαρτησία της από το Ηνωμένο Βασίλειο το 1922.

Λόγω των θρησκευτικών, πολιτιστικών και εμπορικών δεσμών με το υπόλοιπο Ηνωμένο Βασίλειο, η Βόρεια Ιρλανδία επανεντάχθηκε σχεδόν αμέσως στο Ηνωμένο Βασίλειο, αφήνοντας τη Δημοκρατία της Ιρλανδίας ένα ελεύθερο κράτος 26 κομητειών. Έτσι παραμένει μέχρι σήμερα.

2. Διακυβέρνηση: Πρόεδρος κατά Βασίλισσας

Μια άλλη από τις βασικές διαφορές μεταξύ της Ιρλανδίας και της Βόρειας Ιρλανδίας είναι ότι έχουν δύο πολύ διαφορετικούς αρχηγούς κρατών. Ενώ έχουν κάποιες εξουσίες, και οι δύο είναι ουσιαστικά διακοσμητικά πρόσωπα.

Αρχηγός του κράτους της Ιρλανδίας είναι ο πρόεδρος της Ιρλανδίας (σήμερα Michael D. Higgins), ενώ αρχηγός του κράτους της Βόρειας Ιρλανδίας είναι η βασίλισσα Ελισάβετ Β'.

Η καθημερινή διακυβέρνηση και των δύο χωρών, ωστόσο, γίνεται από τους αντίστοιχους πρωθυπουργούς (γνωστούς ως Taoiseach στην Ιρλανδία).

3. Νόμισμα: ευρώ έναντι λίρας

Το ταξίδι μεταξύ των δύο χωρών σημαίνει ότι θα χρειαστείτε διαφορετικά νομίσματα και είναι μια πολύ σημαντική διαφορά που πρέπει να γνωρίζετε αν πρόκειται να επισκεφθείτε τη χώρα.

Η Ιρλανδία χρησιμοποιεί το ευρώ (EUR) από τον Ιανουάριο του 1999, αφού πέρασε το μεγαλύτερο μέρος του 20ου αιώνα χρησιμοποιώντας την ιρλανδική λίρα.

Ακριβώς όπως και οι υπόλοιπες χώρες του Ηνωμένου Βασιλείου, η Βόρεια Ιρλανδία χρησιμοποιεί τη λίρα στερλίνα (GBP).

Παρόλο που πολλές συναλλαγές στις μέρες μας γίνονται χωρίς μετρητά (συνήθως πληρώνονται με κάρτα ή μέσω τηλεφώνου), όταν ταξιδεύετε είναι πάντα χρήσιμο να έχετε μαζί σας μετρητά, όπου κι αν βρίσκεστε.

4. Διαφορετικές πρωτεύουσες: Δουβλίνο εναντίον Μπέλφαστ

Μια άλλη αξιοσημείωτη διαφορά μεταξύ της Βόρειας Ιρλανδίας και της Ιρλανδίας είναι ότι και οι δύο έχουν επίσημη πρωτεύουσα.

Με αστικό πληθυσμό 1.173.179 κατοίκων, το Δουβλίνο είναι η πρωτεύουσα της Ιρλανδίας και η μεγαλύτερη από τις πολλές πόλεις της Ιρλανδίας. Στο Δουβλίνο βρίσκεται επίσης το εθνικό κοινοβούλιο της Ιρλανδίας (Oireachtas) στο Leinster House.

Η μεγαλύτερη πόλη της Βόρειας Ιρλανδίας είναι το Μπέλφαστ και είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη στο νησί της Ιρλανδίας, με πληθυσμό 483.418. Στο Μπέλφαστ εδρεύει επίσης η αποκεντρωμένη κυβέρνηση της Βόρειας Ιρλανδίας και η συνέλευση που μοιράζεται την εξουσία (Stormont).

5. Γλώσσες: ιρλανδικά έναντι αγγλικών

Τα ιρλανδικά είναι η επίσημη γλώσσα της Ιρλανδίας, αν και τα αγγλικά είναι πολύ πιο διαδεδομένα. Υπάρχουν, ωστόσο, ορισμένα μέρη της Ιρλανδίας όπου η ιρλανδική γλώσσα διατηρείται ακόμη ζωντανή και είναι η κύρια γλώσσα που χρησιμοποιείται στο σπίτι.

Γνωστές ως περιοχές Gaeltacht, βρίσκονται κυρίως στη δυτική ακτή. Στις κομητείες με μεγάλες συγκεντρώσεις ιρλανδόφωνων περιλαμβάνονται οι Donegal, Mayo, Galway και Kerry.

Η Βόρεια Ιρλανδία είναι σχεδόν εξ ολοκλήρου αγγλόφωνη και τα αγγλικά είναι η de facto επίσημη γλώσσα. Ωστόσο, τα ιρλανδικά αναγνωρίζονται ως μειονοτική περιφερειακή γλώσσα.

6. Οδικές πινακίδες

Μια άλλη διαφορά μεταξύ της Βόρειας Ιρλανδίας και της Ιρλανδίας είναι οι οδικές πινακίδες. Όταν διασχίζετε τα σύνορα στην Ιρλανδία, το τοπίο πιθανώς δεν θα αλλάξει πολύ με την πρώτη ματιά, αλλά οι οδικές πινακίδες θα αλλάξουν.

Θα παρατηρήσετε ότι όλες οι οδικές πινακίδες στην Ιρλανδία είναι δίγλωσσες, με την ιρλανδική και την αγγλική γλώσσα να αντιπροσωπεύονται αμφότερες. Τα αγγλικά τοπωνύμια είναι όλα γραμμένα με κεφαλαία γράμματα, ενώ τα αντίστοιχα ιρλανδικά είναι όλα γραμμένα με μια χαρακτηριστική πλάγια παραλλαγή (που μοιάζει με πλάγια γράμματα).

Όλες οι οδικές πινακίδες είναι γραμμένες με την ίδια μορφή που θα βλέπατε στην ηπειρωτική Βρετανία και είναι όλες εξ ολοκλήρου στα αγγλικά.

7. Οι νομοί

Έτσι, η τελική διαφορά μεταξύ της Βόρειας Ιρλανδίας και της Δημοκρατίας της Ιρλανδίας είναι οι κομητείες. Υπάρχουν 32 κομητείες στην Ιρλανδία και 6 από αυτές είναι κομητείες της Βόρειας Ιρλανδίας (Antrim, Armagh, Tyrone, Fermanagh, Down και Derry).

26 (Donegal, Galway, Kerry, Cork, Clare, Wicklow, Mayo, Sligo, Waterford, Dublin, Meath, Louth, Wexford, Limerick, Kilkenny, Westmeath, Leitrim, Cavan, Tipperary, Kildare, Longford, Laois, Monaghan, Offaly, Roscommon και Carlow) βρίσκονται στη Δημοκρατία της Ιρλανδίας).

Ο διαμελισμός της Ιρλανδίας: μια σύντομη ιστορία

Φωτογραφίες μέσω Shutterstock

Λοιπόν, πώς προέκυψε όλη αυτή η σύγκρουση μεταξύ Βόρειας Ιρλανδίας και Ιρλανδίας; Η ύπαρξη αυτών των δύο ξεχωριστών χωρών στο ίδιο μικρό νησί είναι μια από τις πιο περίεργες καταστάσεις συνόρων στον κόσμο, γι' αυτό πρέπει να πάμε πίσω στα γεγονότα των αρχών του 20ού αιώνα για να κατανοήσουμε καλύτερα γιατί υπάρχει η Βόρεια Ιρλανδία.

Με τις επιπτώσεις του να είναι ακόμη αισθητές 100 χρόνια αργότερα, ο διαμελισμός της Ιρλανδίας ήταν μια σημαντική στιγμή στην ιρλανδική ιστορία και στις σχέσεις μεταξύ Ιρλανδίας και Μεγάλης Βρετανίας. Ακολουθεί μια σύντομη ιστορία αυτού του σεισμικού γεγονότος:

Το Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Ιρλανδίας

Αποτελούμενο από το Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και το Βασίλειο της Ιρλανδίας, το Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Ιρλανδίας ήταν ένα κυρίαρχο κράτος που υπήρχε μεταξύ 1801 και 1922. Αυτή ήταν η τελευταία φορά που η Ιρλανδία και η Βόρεια Ιρλανδία αποτελούσαν μέρος της ίδιας συνταγματικής οντότητας πριν από τη διχοτόμηση.

Θα πρέπει να επισημανθεί, πριν προχωρήσουμε περαιτέρω, ότι ακόμη και πριν από την ύπαρξη του Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και της Ιρλανδίας, υπήρχε από καιρό η επιθυμία για πλήρη ανεξαρτησία στην Ιρλανδία.

Ένα σημαντικό πρόβλημα όμως για τους Ιρλανδούς καθ' όλη τη διάρκεια αυτής της περιόδου ήταν ότι η Βρετανία, μέσω του ραγδαίου εκσυγχρονισμού και της βιομηχανικής επανάστασης, είχε γίνει η κυρίαρχη δύναμη στον κόσμο.

Με μια τεράστια αυτοκρατορία και τεράστιους πόρους, η πιθανότητα ανεξαρτησίας από τη Βρετανία για το μεγαλύτερο μέρος του 19ου αιώνα ήταν μη ρεαλιστική. Τα πράγματα άρχισαν να αλλάζουν, ωστόσο, προς το τέλος του αιώνα.

Αυτοδιοίκηση

Με πρωτεργάτες τους William Shaw και Charles Stewart Parnell, το ζήτημα της πιθανής ιρλανδικής αυτοδιοίκησης ήταν το κυρίαρχο πολιτικό ζήτημα της βρετανικής και ιρλανδικής πολιτικής στα τέλη του 19ου αιώνα.

Η ιδέα της Αυτοδιοίκησης που προέκυψε γύρω στο 1870 διέφερε από τα προηγούμενα αιτήματα του Ντάνιελ Ο'Κόνελ για την κατάργηση του κράτους στο πρώτο μισό του 19ου αιώνα.

Ενώ το Home Rule σήμαινε μια συνταγματική κίνηση προς ένα εθνικό πανιρλανδικό κοινοβούλιο, εν μέρει υπό το Westminster, η "κατάργηση" σήμαινε την πλήρη αναίρεση της Πράξης της Ένωσης του 1801 (η οποία δημιούργησε το Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Ιρλανδίας) και την επακόλουθη δημιουργία ενός εντελώς ανεξάρτητου ιρλανδικού κράτους.

Η Home Rule League διεξήγαγε έντονη εκστρατεία από το 1873 και τελικά διαδέχθηκε το Ιρλανδικό Κοινοβουλευτικό Κόμμα το 1882.

Το νομοσχέδιο για την Αυτοδιοίκηση

Η παθιασμένη και εύγλωττη εκστρατεία των εμπλεκομένων οδήγησε τελικά στο Πρώτο Νομοσχέδιο για την Αυτοδιοίκηση το 1886. Εισήχθη από τον φιλελεύθερο πρωθυπουργό William Gladstone και ήταν η πρώτη μεγάλη προσπάθεια που έγινε από βρετανική κυβέρνηση να θεσπίσει νόμο για τη δημιουργία αυτοδιοίκησης για μέρος του Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και της Ιρλανδίας.

Αν και το νομοσχέδιο αυτό τελικά απέτυχε, οδήγησε σε πολλά άλλα τα επόμενα χρόνια, με το καθένα να ενισχύει τη δυναμική του κινήματος. Στην πραγματικότητα, το τρίτο νομοσχέδιο για την ιρλανδική αυτοκυριαρχία του 1914 εγκρίθηκε με τη βασιλική σύμφωνη γνώμη ως Government of Ireland Act 1914, αλλά δεν τέθηκε ποτέ σε ισχύ χάρη στο ξέσπασμα του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου.

Η διακοπή του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου

Το ξέσπασμα του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, ένα σεισμικό γεγονός που θα είχε επιπτώσεις για τον υπόλοιπο αιώνα σε παγκόσμια κλίμακα, κατέστρεψε ουσιαστικά κάθε ελπίδα για την εφαρμογή του Home Rule, τουλάχιστον προς το παρόν.

Με τη Βρετανία να πολεμά πλέον σε όλη την Ευρώπη ως μέλος της Τριπλής Αντάντ μαζί με τη Γαλλία και τη Ρωσία, όλοι οι πόροι και ο χρόνος της αφιερώθηκαν στην πολεμική προσπάθεια.

Αλλά ενώ αυτό ήταν εξαιρετικά απογοητευτικό για όλους τους αγωνιστές και τους αρχιτέκτονες της Αυτοδιοίκησης που ήταν τόσο κοντά στο να δουν τον στόχο τους να υλοποιείται, αποτέλεσε επίσης μια ευκαιρία για κάποιους που προσπάθησαν να επωφεληθούν όσο η Βρετανία είχε γυρίσει την πλάτη της.

Η εξέγερση του Πάσχα του 1916

Η Πασχαλινή Εξέγερση του 1916 είναι ένα άλλο σημαντικό γεγονός στη σύγκρουση της Βόρειας Ιρλανδίας με την Ιρλανδία. Η Πασχαλινή Εξέγερση στο Δουβλίνο, η οποία έλαβε χώρα κατά τη διάρκεια της Εβδομάδας του Πάσχα τον Απρίλιο του 1916, ήταν μια ένοπλη εξέγερση που εξαπέλυσαν Ιρλανδοί ρεπουμπλικάνοι κατά της βρετανικής κυριαρχίας στην Ιρλανδία με στόχο την ίδρυση μιας ανεξάρτητης Ιρλανδικής Δημοκρατίας, ενώ η Βρετανία πολεμούσε στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Με επικεφαλής τους Patrick Pearse και James Connolly, ήταν ένα από τα μεγαλύτερα σημεία ανάφλεξης του ιρλανδικού εθνικιστικού κινήματος και συνολικά 455 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στις μάχες.

Τελικά, η σκληρή βρετανική αντίδραση (όπως η εκτέλεση του Pearse, του Connolly και άλλων εμπόλεμων) στην εξέγερση τροφοδότησε την υποστήριξη για την ανεξαρτησία και έθεσε τις βάσεις για την ανεξαρτησία και τον μελλοντικό διαμελισμό.

Ο Διαχωρισμός

Ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος και η Πασχαλινή Εξέγερση το μόνο που έκαναν ήταν να οξύνουν τις διαφορές μεταξύ του ενωτικού σε μεγάλο βαθμό βορρά και της υπόλοιπης Ιρλανδίας. Στον καθολικό νότο, οι κάποτε αντιδημοφιλείς επαναστάτες του Πάσχα έγιναν αμέσως εθνικοί ήρωες.

Αλλά στον προτεσταντικό βορρά, η εξέγερσή τους θεωρήθηκε ως μια βαθιά πράξη προδοσίας κατά της Μεγάλης Βρετανίας σε μια εποχή απελπιστικής ανάγκης.

Με τη συμφιλίωση μεταξύ των δύο κοινοτήτων να είναι πρακτικά αδύνατη, δεν είναι τυχαίο ότι η διχοτόμηση πραγματοποιήθηκε αμέσως μετά τον πόλεμο.

Αρχικά, η βρετανική κυβέρνηση προσπάθησε να δημιουργήσει δύο ξεχωριστές περιοχές Αυτοδιοίκησης για το βορρά και το νότο, οι οποίες θα παρέμεναν και οι δύο στο Ηνωμένο Βασίλειο. Όμως οι Ιρλανδοί εθνικιστές είχαν ανακηρύξει μονομερώς μια ανεξάρτητη Ιρλανδία, αρνούμενοι να αναγνωρίσουν το σχέδιο και ξεκίνησαν τον Ιρλανδικό Πόλεμο της Ανεξαρτησίας.

Τον Δεκέμβριο του 1921, οι Βρετανοί συμφιλιώθηκαν με τα αιτήματα των εθνικιστών, δημιουργώντας ένα Ιρλανδικό Ελεύθερο Κράτος στις 26 κομητείες του νότου και διαιρώντας έτσι οριστικά τη Βόρεια Ιρλανδία από την υπόλοιπη Ιρλανδία.

Αξιοσημείωτα πρόσφατα γεγονότα

Υπάρχουν πολλά πρόσφατα γεγονότα που οδήγησαν στην εδραίωση των διαφόρων διαφορών μεταξύ της Ιρλανδίας και της Βόρειας Ιρλανδίας τα τελευταία χρόνια.

Οι Ταραχές ήταν μια σύγκρουση διάρκειας περίπου 30 ετών που έλαβε χώρα από τη δεκαετία του '60. Ένα από τα πιο αξιοσημείωτα γεγονότα που έλαβαν χώρα κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου ήταν η Ματωμένη Κυριακή.

Οι ταραχές τερματίστηκαν με την υπογραφή της Συμφωνίας της Μεγάλης Παρασκευής το 1998.

Συχνές ερωτήσεις σχετικά με τη διαφορά μεταξύ Ιρλανδίας και Βόρειας Ιρλανδίας

Έχουμε δεχτεί πολλές ερωτήσεις όλα αυτά τα χρόνια, από το "Λέγεται Ιρλανδία ή Βόρεια Ιρλανδία;" (είναι δύο διαφορετικά μέρη) μέχρι το "Είναι το Δουβλίνο στη Βόρεια Ιρλανδία;" (όχι).

Στην παρακάτω ενότητα, έχουμε βάλει τις περισσότερες συχνές ερωτήσεις που έχουμε λάβει. Αν έχετε κάποια ερώτηση που δεν έχουμε απαντήσει, ρωτήστε μας στην παρακάτω ενότητα σχολίων.

Ποιες είναι οι βασικές διαφορές μεταξύ της Βόρειας Ιρλανδίας και της Ιρλανδίας;

Οι κύριες διαφορές μεταξύ της Ιρλανδίας και της Βόρειας Ιρλανδίας είναι: 1, πρόκειται για 2 ξεχωριστές χώρες, 2 διαφορετικά νομίσματα και 3, η διακυβέρνηση.

Υπάρχει ακόμη σύγκρουση μεταξύ της Δημοκρατίας της Ιρλανδίας και της Βόρειας Ιρλανδίας;

Δεν υπάρχει σύγκρουση μεταξύ Βόρειας και Νότιας Ιρλανδίας, ωστόσο, τμήματα του Βορρά εξακολουθούν να βρίσκονται σε σύγκρουση μεταξύ τους (βλ. οδηγό παραπάνω).