مناظره ویسکی ایرلندی علیه بوربون (مشابه بحث ویسکی ایرلندی در مقابل اسکاچ) یکی از مواردی است که در بسیاری از انجمن های ویسکی آنلاین برگزار می شود.

While Scotch ویسکی ممکن است متعلق به قرن بیستم به عنوان مشهورترین سبک ویسکی جهان باشد، واقعیت این است که در قرن بیست و یکم سه ویسکی پرفروش یا ایرلندی یا آمریکایی هستند!

و اگرچه هیچ کس ادعا نمی کند که جک دانیلز، جیم بیم یا جیمسون بهترین‌ها هستند، این نشان می‌دهد که سبک‌های آن‌ها چقدر در بین عموم محبوب است.

در زیر، برخی از پاسخ‌های مستقیم و بدون BS به این سؤال را خواهید یافت. "تفاوت بین بوربون و ویسکی ایرلندی چیست؟". شیرجه بزنید!

برخی نیازهای سریع درباره ویسکی ایرلندی در مقابل بوربن

من قصد دارم تفاوت های کلیدی را بررسی کنم بین ویسکی ایرلندی در مقابل بوربن با مروری آسان برای مرور، ابتدا، قبل از اینکه در نیمه دوم راهنما کمی بیشتر به عمق بروید.

1. جایی که آنها ساخته شده اند

اول از همه، مکان اهمیت دارد. بوربون منحصراً در ایالات متحده ساخته می شود، در حالی که ویسکی ایرلندی منحصراً در جزیره ایرلند ساخته می شود.

و وقتی نوبت به بوربون می‌رسد، آن ویسکی‌ها تقریباً همیشه در ایالت کنتاکی ساخته می‌شوند (و همانطور که می‌توانید تصور کنید، تعداد زیادی کارخانه‌های تقطیر عالی برای بازدید وجود دارد).

2. مواد تشکیل دهنده

یکی دیگر از تفاوت های کلیدی بین بوربون و ایرلندیویسکی مواد تشکیل دهنده آن است. ویسکی ایرلندی که به طور کامل در ایرلند ایجاد شده است از پوره تخمیر شده با مخمر غلات مالت دار (ذرت، گندم، جو) تهیه می شود. بوربون باید با دستور اولیه حداقل 51 درصد ذرت تهیه شود و بقیه آن از چاودار، گندم و جو تشکیل شده باشد.

3. تولید و تقطیر

هم آمریکایی ها و هم ایرلندی ها از ترکیبات رفلاکس ستونی و دیگ های مسی استفاده می کنند. با این حال بسیار شبیه تفاوت بین ویسکی اسکاچ و ایرلندی، بیشتر بوربن ها دو بار تقطیر می شوند در حالی که در ایرلند ویسکی های آنها معمولاً سه بار تقطیر می شود.

همچنین، ویسکی ایرلندی باید به مدت سه سال بالغ شود در حالی که محدودیتی برای بوربون وجود ندارد (اگرچه اکثر آنها حداقل دو سال سن دارند).

4. طعم

تفاوت نهایی بین ویسکی ایرلندی و بوربون در طعم است. ویسکی ایرلندی به دلیل نرم و سبک بودن معروف است، با این حال بوربون شیرین تر است و اغلب با نت های وانیل، بلوط، کارامل و ادویه مشخص می شود.

اگرچه ویسکی ایرلندی نیز با سن خود بهتر شکل می گیرد و دارای سطوح ظریفی از رایحه است که در یک ویسکی عالی آمریکایی نخواهید یافت.

اختراع ویسکی ایرلندی و بوربون

هر داستانی در مورد اختراع ویسکی ایرلندی و ویسکی آمریکایی با کمی نمک در نظر بگیرید

مسلماً قابل توجه ترین تفاوت بین ویسکی بوربون و ایرلندی، داستان اختراع هر کدام است. همانطور که انتظار دارید، ویسکی ایرلندیمدت زمان طولانی‌تری نسبت به بوربن وجود داشته است، و برخی قدمت این محصول را به قرن یازدهم می‌رسانند، زمانی که راهبان ایرلندی روش‌های تقطیر را از اروپای جنوبی بازگرداندند. تا سال 1404 ظاهر شد. قرن هفدهم و هجدهم زمانی بود که تقطیر مجاز ویسکی ایرلندی واقعاً شروع به کار کرد و در قرن نوزدهم این ویسکی محبوب‌ترین ویسکی در جهان بود، با تقطیرهای عظیم دوبلین در قلب آنها.

همچنین در قرن نوزدهم بود که ویسکی بوربون در ایالات متحده رایج شد، اگرچه از اواخر قرن 18 ساخته شده بود و به احتمال زیاد توسط مهاجران ایرلندی و اسکاتلندی در دنیای جدید شروع شد. نام "بوربون" تا دهه 1850 استفاده نشد و ریشه کنتاکی تا دهه 1870 پیشرفته نبود.

مطالب مرتبط: راهنمای ما را در مورد تفاوت بین ویسکی ایرلندی در مقابل اسکاچ بررسی کنید. .

مواد مختلف مورد استفاده در بوربن در مقابل ویسکی ایرلندی

در حالی که بوربن باید با 51 درصد ذرت تهیه شود، ویسکی تک مالت ایرلندی ساخته می شود. با جو 100 درصد مالت دار. و سپس ویسکی ایرلندی قابلمه ای دارید که با ترکیبی از جو مالت دار و جو بدون مالت تهیه می شود، در حالی که ویسکی قابلمه ای مسی ایرلندی به طور سنتی ترکیبی از ویسکی های تک مالت و تک دیگ است.

اوه، ویسکی مخلوط ایرلندی نیز وجود دارد - بزرگترین دسته از نظرحجم فروش – که اغلب از ترکیبی از ویسکی های مالت و ویسکی های دانه ای که عمدتاً از ذرت و/یا گندم ساخته شده اند استفاده می کند.

اساساً، ویسکی ایرلندی برای مبتدیان می تواند بسیار پیچیده به نظر برسد، اما به همین دلیل است که ما اینجا هستیم. برای کمک به شما!

مطالعه مرتبط: راهنماهای ما برای بهترین کوکتل های ویسکی ایرلندی را بررسی کنید (هر کوکتل خوشمزه و آسان برای تهیه است)

تولید و تقطیر

یکی دیگر از تفاوت های کلیدی بین ویسکی بوربن و ایرلندی، تولید و تقطیر است. تقطیر کنندگان بخشی از آبجو، نیمه دانشمند هستند و تولید بسیار جالب است. فرآیند تولید ویسکی ایرلندی با مخلوطی از مالت و جو بدون مالت آغاز می شود.

سپس جو در کوره خشک می شود، اغلب بدون استفاده از دود ذغال سنگ نارس. سپس آن را خرد کرده و در آب غوطه ور می کنند تا تخمیر شود. مایع تخمیر شده تقطیر می شود (سه بار برای اکثر ویسکی های ایرلندی) و در بشکه های بلوط برای حداقل سه سال کهنه می شود.

برای فروش قانونی به شکل بوربون، قبض ویسکی ماش حداقل به 51 درصد ذرت نیاز دارد، بقیه آن هر دانه غلات است.

یک اسکناس پوره حاوی گندم به جای چاودار چیزی را تولید می کند که به آن بوربن گندم می گویند. سپس گندم را آسیاب کرده و با آب مخلوط می کنند. به طور کلی، افزودن یک تقطیر قبلی برای اطمینان از قوام بین دسته ها و در نتیجه ایجاد خلوص اضافه می شود. در آخر مایه خمیر را اضافه می کنیم و له تخمیر می شود.

تفاوت طعم بین ویسکی ایرلندی و بوربون

تفاوت کلیدی نهایی بین ویسکی ایرلندی و بوربن در طعم است. تمام فرآیندهایی که در بالا در مورد تولید ویسکی ایرلندی در مورد آنها صحبت کردیم، تمایل به تولید یک سبک قدرتمند و در عین حال تصفیه شده دارند که بافت صاف، مخملی و طعم شیرین کارامل خود را از استفاده آزمایش شده از جو مالت دار می گیرد.

البته، سبک‌های متعدد ویسکی ایرلندی به این معنی است که می‌توانید در کنار نت‌های معمولی وانیل و کارامل که معمولاً به دست می‌آیند، از ارواح غنی و میوه‌ای نیز لذت ببرید.

بوربن ها با افزایش سن در چوب رنگ و عطر بیشتری به دست می آورند و وقتی فیلتر می شوند و سپس بطری می شوند، می توانید از طعم شیرینی لذت ببرید که نت هایی از تافی، دارچین و وانیل را نشان می دهد.

شیرین تر از ویسکی ایرلندی، اما نه کاملاً صاف. در پایان، این شما هستید که باید زهر خود را انتخاب کنید!

سوالات متداول در مورد تفاوت بین ویسکی ایرلندی و بوربون

ما در طول سالها سوالات زیادی داشتیم که در مورد همه چیز از " چه تفاوتی بین ویسکی ایرلندی و بوربون از نظر طعم وجود دارد؟» تا «نوشیدنی راحت‌تر است؟ اگر سؤالی دارید که ما به آن رسیدگی نکرده‌ایم، در بخش نظرات زیر بپرسید.

تفاوت‌های اصلی بین ویسکی ایرلندی و بوربون چیست؟

تفاوت های اصلی بینبوربون در مقابل ویسکی ایرلندی 1، جایی که آنها ساخته می شوند، 2، مواد تشکیل دهنده، 3، فرآیند تولید و 4، طعم هستند.

تفاوت طعم ویسکی ایرلندی و بوربن چیست؟

ویسکی ایرلندی به دلیل نرم و سبک بودن معروف است، با این حال بوربون شیرین تر است و اغلب با نت های وانیل، بلوط، کارامل و ادویه مشخص می شود.