شما نمی توانید کلمه گینس را بشنوید و بلافاصله به ایرلند فکر نکنید.

پادشاه آبجوهای ایرلندی، گینس تاریخچه طولانی و جالبی دارد، که با یک کارخانه آبجوسازی کوچک در دوبلین شروع به کار کرد، که به لطف زمان، نوآوری و سخت کوشی به یک شرکت چند میلیون دلاری تبدیل شد.

در زیر، همه چیز را از تاریخچه گینس و طعم آن گرفته تا حقایق، ارقام و موارد دیگر کشف خواهید کرد.

برخی نیازهای سریع درباره گینس

عکس‌ها در دامنه عمومی

قبل از اینکه به راهنما بپردازیم، 20 ثانیه وقت بگذارید و نکات زیر را بخوانید زیرا آنها به سرعت شما را به‌روز می‌کنند:

1. همه چیز از کجا شروع شد

گینس در سال 1759 توسط آرتور گینس در دوبلین تأسیس شد. در اصل، آبجوسازی گینس (آبجوسازی سنت جیمز گیت) یک کارخانه آبجوسازی کوچک بود که انواع دمنوش و آبجو تولید می کرد، با این حال، در دهه 1770، آرتور گینس به طور انحصاری تولید پورتر را آغاز کرد.

2. اجاره نامه 9000 ساله

آبجوسازی در دوبلین از زمان تأسیس گینس خانه گینس بوده است، به لطف امضای قرارداد اجاره ای 9000 ساله توسط آرتور گینس با پرداخت سالانه 45 پوند در هر سال. سال با این حال، با وجود طول قابل توجه طولانی آن، اجاره نامه دیگر قابل اجرا نیست، زیرا شرکت بعداً زمین را خریداری کرد.

3. چه مزه ای دارد

گینس طعم تلخ رازک آمیخته با شیرینی مالت، با نت های شکلات و قهوه دارد. می توانید طعم بو داده جو را بچشیداز راه می رسد، و در کل، کام کرمی و صاف است.

4. آبجوسازی گینس

آبجوسازی اصلی گینس در دروازه سنت جیمز در دوبلین است. هنوز هم در حال کار است، و در محل، فروشگاه گینس یک جاذبه گردشگری با هفت طبقه از تاریخ گینس، تجربه های چشایی، و چندین بار است.

تاریخچه گینس

عکس توسط The Irish Road Trip

گینس در سال 1759 تاسیس شد زمانی که آرتور گینس یک آبجوسازی کوچک به نام سنت جیمز اجاره کرد. کارخانه آبجوسازی گیت در دوبلین، و یک اجاره نامه افسانه ای 9000 ساله امضا کرد.

این کارخانه آبجوسازی با تولید طیف وسیعی از آبجو و آبجو شروع به کار کرد و به سرعت موفق شد و تا سال 1769 به انگلستان صادر کرد. در دهه 1770، آرتور گینس شروع به دم کردن "پورتر" نوع جدیدی از آبجو کرد که در سال 1722 اختراع شد.

در سال 1799، باربر گینس آنقدر محبوب شد که تصمیم گرفت به طور انحصاری روی آن تمرکز کند. او چندین نوع دم کرد، از جمله یک "West India Porter" ویژه که هنوز هم امروزه دم می‌شود و به نام گینس خارجی Extra Stout شناخته می‌شود.

قرن نوزدهم

آرتور گینس در سال 1803 درگذشت و کارخانه آبجوسازی را برای پسرش آرتور دوم گذاشت. بدین ترتیب یک سلسله تولید آبجو آغاز شد و کسب و کار به مدت پنج نسل از پدر به پسر منتقل شد.

در زمان خود، آرتور دوم کارخانه آبجوسازی سنت جیمز گیت را به بزرگترین کارخانه آبجوسازی ایرلند تبدیل کرد! او تجارت صادراتی را گسترش داد و تا سال 1820 کارخانه آبجوسازی را گسترش دادبه لیسبون، نیویورک، کارولینای جنوبی، باربادوس، و سیرالئون ارسال می‌شد.

میراث او شامل تهیه دستور العمل دیگری برای باربر، معروف به "Extra Superior Porter" بود که برای پالت بریتانیایی طراحی شده بود، که امروزه به عنوان "Guinness Original" شناخته می‌شود. ".

پسر آرتور دوم، بنجامین لی، کسب و کار را در دهه 1850 به دست گرفت و اولین برچسب علامت تجاری را در سال 1862 معرفی کرد. به لطف موفقیت کارخانه آبجوسازی، خانواده گینس جایگاهی در جامعه به دست آورد و بنجامین لی شهردار شهر شد. دوبلین در سال 1851.

در سال 1869، بنجامین لی درگذشت و ادوارد سیسیل مسئولیت این تجارت را بر عهده گرفت. تحت رهبری او، آبجوسازی سنت جیمز گیت به بزرگترین کارخانه آبجوسازی جهان و اولین کارخانه بزرگ آبجوسازی تبدیل شد که ادوارد سیسیل رئیس آن بود.

پایان قرن 19 شاهد فروش 1.2 میلیون بشکه در سال گینس بود. کارخانه آبجوسازی به 60 هکتار افزایش یافته بود و راه آهن و آتش نشانی خود را داشت. این کارمندان جزو پردرآمدترین کارگران در دوبلین بودند که دارای طیف وسیعی از مزایای شغلی بودند.

مطالعه مرتبط: به راهنمای ما در مورد آنچه که یک پیمانه خوب از گینس را می سازد مراجعه کنید.

قرن بیستم

در سال 1901، کارخانه آبجوسازی آزمایشگاهی تأسیس کرد. استفاده از آزمایش ها و روش های علمی برای تقویت صنعت آبجوسازی. ادوارد سیسیل در سال 1927 درگذشت و پسرش روپرت را به عنوان رئیس باقی گذاشت.

زیر رهبری روپرت، گینس اولین کارخانه آبجوسازی خود را در خارج از کشور در لندن در سال 1936 راه اندازی کرد.همچنین اولین کمپین تبلیغاتی رسمی خود را در سال 1929 اجرا کردند که فاصله ای از تبلیغات شفاهی معمول شرکت بود.

بنیامین نوه روپرت در سال 1962 رئیس هیئت مدیره شد و آخرین نفر از خانواده گینس بود که سمت رئیس را داشت ( تا سال 1986).

قرن 20 یک دوره بسیار شلوغ برای گینس بود، با عرضه محصول جدید "Draft Guinness" که در سال 1959 عرضه شد. بازسازی کامل کارخانه آبجوسازی موجود به تجهیزات فلزی؛ و کارخانه های آبجوسازی جدید در نیجریه (1962)، مالزی (1965)، کامرون (1970) و غنا در (1971) راه اندازی شدند.

در سال 1997، Guinness Plc و Grand Metropolitan Plc در یک معامله 24 میلیون پوندی ادغام شدند و یک شرکت جدید Diageo Plc را تشکیل دادند. تا پایان قرن بیستم، گینس در 49 کشور دم کرده و در بیش از 150 کشور فروخته شد.

مطالب مرتبط: 7 آبجو مانند گینس ارزش نمونه برداری در این آخر هفته را دارد

در حال حاضر روز

در سال 2014، Brewhouse 4 در دروازه سنت جیمز افتتاح شد. این یک آبجوسازی پیشرفته، و یکی از پایدارترین و پیشرفته‌ترین آبجوسازی‌های جهان از نظر زیست‌محیطی است.

گینس با نوشیدن روزانه 10 میلیون لیوان در سراسر جهان، مانند همیشه محبوب است.

مطالعه مرتبط: به راهنمای ما در مورد نحوه استفاده از گینس در خانه مراجعه کنید.

چگونه گینس ساخته می شود

عکس از طریق فروشگاه گینس

همانطور که در مورد همه چیز از ویسکی ایرلندی و سیب سیب ایرلندی گرفته تا جین ایرلندی، تنومند ایرلندی و پوتین،فرآیند تولید گینس طولانی است.

مرحله 1: آسیاب و له کردن

ساخت گینس با جو مالت دار که توسط کشاورزان محلی ایرلندی رشد می کند شروع می شود. جو مالت دار توسط کارخانه های دم کرده خرد می شود و سپس با آب های گرم شده از مخزن پولافوکا ترکیب می شود.

این مخلوط جدید له می‌شود تا قندهای دم‌آوری استخراج شود، سپس در یک ماش‌تن ریخته می‌شود تا مایع ("مخمر شیرین") از دانه‌ها جدا شود.

مرحله 2: برشته کردن

مرحله بعدی چیزی است که به گینس طعم منحصر به فرد و رنگ یاقوتی غنی می دهد. جو دقیقاً در دمای 232 درجه سانتیگراد برشته می شود، دمایی که طعم متمایز گینس را می دهد.

رازک و جو برشته برای متعادل کردن و افزایش طعم به مخمر شیرین اضافه می‌شود (گینس دو برابر بیشتر از سایر آبجوها رازک دارد و طعم شدیدی به آن می‌دهد!).

مرحله 3: جوشاندن

مخمر شیرین را 90 دقیقه می جوشانند و می گذارند تا خنک شود و جا بیفتد.

مرحله 4: تخمیر و بلوغ

مرحله تخمیر بسیار خاص است، و سویه مخمر گینس از نسل‌ها به نسل‌ها منتقل شده است، و بخشی از آن در قفل و کلید نگه داشته می‌شود تا در صورت بروز اتفاقی رخ دهد. عرضه اصلی

مخمر به بدترین شیرینی اضافه می شود، سپس همه چیز را رها می کنند تا بالغ شود.

مرحله 5: ذخیره سازی

از سال 1959، گینس از نیتروژن برای ذخیره سازی استفاده می کند. این نوآوری چیزی است که می دهدآبجو در مقایسه با روش‌های سنتی دی‌اکسید کربن، قوام و طعم آن خامه‌تر و نرم‌تر است. همچنین طعم کنسرو گینس را به همان اندازه آبکش می کند!

سؤالات متداول در مورد گینس

ما در طول سالها سؤالات زیادی داشتیم که در مورد همه چیز از "تلخ است؟" تا "چگونه یک پیمانه خوب ریخته می شود؟" پرسیده ایم.

در بخش زیر، ما بیشترین سؤالات متداول را که دریافت کرده ایم مشاهده کرده ایم. اگر سوالی دارید که ما به آن رسیدگی نکرده‌ایم، در بخش نظرات زیر بپرسید.

داستان پشت گینس چیست؟

داستان گینس در سال 1759 با مردی به نام آرتور گینس در دوبلین آغاز شد. از یک شروع ساده در دروازه سنت جیمز، نام تجاری گینس به بزرگترین نوشیدنی جهان تبدیل شد.

خاستگاه گینس کدام کشور است؟

گینس در ایرلند اختراع شد و در حالی که اکنون در بسیاری از کشورهای دیگر دم می شود، جزیره زمرد خانه آن است.

آیا خانواده گینس هنوز صاحب گینس هستند؟

در سال 1997، گینس PLC و Grand Metropolitan PLC ادغام شدند و Diageo PLC را تشکیل دادند. گفته می شود که خانواده گینس 51 درصد از سهام این برند را در اختیار دارند.

آیا گینس فقط در ایرلند ساخته می شود؟

خیر. گینس در حال حاضر در 49 شهرستان در سراسر جهان دم می شود و گفته می شود که در بیش از 150 کشور مختلف به فروش می رسد.